Door de gebeden van een van de bezielers van Het Hofke van Berlicum , is mijn kleindochter op wonderbaarlijke wijze verlost van haar kwellingen ,na vele pogingen om het via andere methodes en zorgverleners te bewerkstelligen ,wat totaal niets uit haalde  dacht ik waarom vraag ik het niet aan een van de bezielers om ons in gebed mee te helpen ?Want hun hebben de krachtige  gave van Maria verkregen voor gebedsgenezing .

En op 31 janauari ging ik met de kleinkinderen naar het Hofke

Bezielster Thea heeft in haar gebed ook de voorspraak van mijn moeder Elisabeth  aan geroepen .

Als iemand haar kon helpen waren het de hemelse machten  wel !

En zie na een week was ze  helemaal verlost van haar kwellingen , tot op heden !

Ze is nu ook weer een gelukkig meisje

Dank u lieve Moeders en Vader in de hemel

Mijn naam is Frank Leusenkamp ,  ik zou mijn ervaring met  Maria de Turris Davidica en Haar Hofke te Berlicum ook graag in het kort willen beschrijven.

Hiervoor moet ik 17 jaar terug gaan.

Ik was ongeveer 30 jaar oud, had een eigen bedrijfje en geld genoeg om te besteden aan echt verkeerde dingen , je kunt wel zeggen dat ik zéér  zondig leven leidde.

Als kind kwam ik wekelijks verplicht in de kerk omwille van mijn moeder en was zelfs enkele jaren misdienaar geweest als kind van 7 t/m 8. En ook had ik wel een geloof dat God bestond,  maar ik kende Hem niet en wist er ook niets van en wilde er verder ook niet te veel van weten,  want dat kwam niet goed uit met mijn levensstijl  in die tijd…..tot mijn ongeveer 30e jaar

Mijn moeder bad al jaren dagelijks voor mij en droeg ook meestal persoonlijk  de dagelijkse H.Mis aan mij op bij Maria en Jezus voor een bekering.

Ze sprak er ook altijd met me over als ik haar bezocht, zo van, jongen ga toch eens een keer naar een Priester en bezoek het Sacrament v/d Biecht, dan zal je de hulp vast krijgen om uit dit zondige leven te stappen.

Omdat ik dat leven wat ik leidde eigenlijk ook wel zat was maar er uit stappen was voor mij te moeilijk  (mijn vrienden destijds trokken telkens aan mij), deed ik toch een poging op een zaterdag bij een Pater.

Ik bereidde  de Biecht echt goed mogelijk voor om niets te vergeten ,en de Pater schrok wel een beetje erg van mijn zonden die ik in mijn leven gedaan had. ik schaamde me er ook wel degelijk voor!

Maar dan daarna was er vreugde en ik wilde meteen de volgende dag  de H.Mis bezoeken.

Tijdens die H.Mis  rook ik constant een heerlijke diepe balsemgeur naar rozen.

Een bekende van mijn moeder zei toen dat ik dan eens naar Berlicum moest gaan want daar zou Moeder Maria verschijnen en er zou daar ook vaak zo`n geur aanwezig zijn.

Ik zei direct dat ik daar heen wilde en de persoon zei dat er de volgende zondag een bus naar toe ging en mijn moeder en ik mee konden.

De hele week en de volgende zondag had ik tijdens de H.Mis weer die heerlijke geur en tevens nog  heviger tijdens de 300 meter lopen naar de bus die naar Berlicum zou gaan.

Ik de bus rook ik ook als enigste die geur en in de kapel overtrof die heerlijke balsemgeur nog heviger en mijn moeder rook het ook.

Sindsdien zijn mijn moeder en ik er elke maand naar toe geweest en ik kreeg een sterke drang om de Heilige Schrift te lezen. ik begreep het oude en nieuwe testament op zo`n duidelijke en allegorische manier dat ik destijds in contact met kardinaal Simonis ben gebracht  en deze bracht me weer in contact met  een Allegorische priester (hoogleraar) van het seminarie te Rolduc.

Na vele gesprekken en uitleg over de  H.Schrift, zei hij dat dit alleen van God kon komen en dat alle puzzels  (als ik het zo oneerbiedig mag zeggen) in elkaar pasten  overeenkomstig de leer van de Rooms Katholieke kerk.

Ik heb die heerlijke balsemgeur ongeveer 2 jaren mogen ruiken, en dan meestal als ik het ter bevestiging nodig had. en ook soms samen met anderen

Ik leid nu een zo goed mogelijk christelijk leven met vallen en opstaan maar was al geen 5 jaar meer in het Hofke geweest tot mijn vrouw en ik 3 weken geleden s`avonds samen  tijdens het rozenkransgebed bij het  beeld van de Toren van David in onze woonkamer  een ingeving kregen om er de volgende dag (woensdagmiddag) weer eens naar toe te gaan.

Tijdens de rit er naartoe heb ik voor het eerst weer 2 keer de balsemgeur zeer kort mogen waar nemen. We zijn er vandaag (woensdag 12 oktober) weer geweest en we zijn van plan er weer met grote regelmaat heen te gaan, want we voelen de genaden die we daar krijgen van Maria heel duidelijk, we worden er sterker van op onze weg naar ons einddoel.   DE HEMEL.

MOEDER MARIA TURRIS DAVIDICA,ONZE GROTE DANK AAN U EN DOOR U AAN DE HEILIGE DRIEÉNE GOD .

Ps. Ik raad iedere lezer aan om eens uit het oude testament,  het HOOGLIED  hst.  4  te lezen met de aandacht aan de hals van de Toren van David en haar HOF met de balsemgeuren !!!!

Met vriendelijke groet / Best regards,

Frank Leusenkamp.

Al enige tijd was ik flink ziek, toen ik in 1979 voor het eerst in het hofke te berlicum kwam.
Ik was toen21 jaar.Vertrouwen, levenszin ,moed en kracht ontbrak me op dat moment. Het was vreemd voor mij omdat ik niet wist wat ik moest verwachten.
Doch toen ik door het gangetje naar achteren liep om door de achterdeur binnen te gaan, kwam er een zeer sterke rozengeur mij tegemoet, Ook binnen in het hofke waar Elisabeth me warm welkom heette rook het intens naar de rozengeur, de anderen die bij me waren roken niets.We hebben deze middag gebeden en ook heb ik een prive boodschap mogen ontvangen.. Mijn vertrouwen was een klein beetje gewekt. De anderen hebben die middag onder het bidden ook de rozen geur geroken ,maar ik rook het net zolang tot ik naar huis toe ging.
Na die middag heeft het hofke mijn hart geraakt...en het vertrouwen is in al die jaren uitgegroeid naar een eerlijk en oprecht geloof in de verschijningen van Onze Lieve Vrouw van Berlicum.
Met het vertrouwen kwam langzaam mijn genezing op gang en met recht kan ik zeggen dat ik mijn genezing van mijn ziekte te danken heb aan Onze Lieve Vrouw van Berlicum. ALsmede door de lieve gebedsgezers die hun handopleggingen en gebeden over mij hebben uitgesproken.
Ik heb veel meegemaakt in deze jaren in het hofke, veel gezien en ondervonden. Ook bovennatuurlijke dingen waardoor mijn vertrouwen en geloof in de verschijning van Onze LIeve Vrouw steeds meer en meer bevestigden.
Dankbaar blijf ik altijd dat ik op mijn levensweg naar het Hofke naar Onze Lieve Vrouw geleid ben. Hier heb ik genezing gevonden , ben ik gesterkt en heb ik nieuwe levensvreugde gevonden waar ik altijd dankbaar voor zal zijn. Ook ben ik dankbaar dat ik Elisabeth mocht kennen  , dat ik met haar een innige band heb gehad en zo ook mocht delen in haar lijden in haar vreugd..
Wat ben ik een bevoorrecht mens geweest dat ik dit heb mee mogen maken in mijn leven. Onze Lieve Vrouw van Berlicum heeft mij genezen.

Maria is in 1976 voor het eerst verschenen aan Elisabeth Sleutjes. Een kennis van mij vertelde me dat, en vroeg of ik met haar eens mee wilde gaan om er te bidden. Dat is nu ruim 30 jaar geleden en ik ben er tot nu toe regelmatig blijven komen met haar. We hebben samen ook enkele malen meegemaakt dat Elisabeth in de kapel een verschijning van Maria kreeg. De kapel zat vol pelgrims, wij zagen Maria niet, maar wel konden wij zien dat Elisabeth in extase was. Ze zat langs de priester die voorging in gebed op een bidstoel. We zagen haar de boodschappen die Maria haar gaf opschrijven. De priester en de pelgrims gingen gewoon door met bidden en zingen. Wanneer Elisabeth uit haar extase was, dan las zij al die woorden die Maria haar had gezegd, direct aan ons voor. Iedereen in de kapel kon dat zien, ze was niet van de bidstoel af geweest. Wat ik daar gezien en gehoord heb is echt.
Er zijn in al die jaren al veel gebedsverhoringen geweest, en nog tal van gebeurtenissen die niet verteld worden, die de mensen voor zich houden uit angst voor negatieve reacties.
Ik heb zelf een rozenkrans gekregen met sterke rozengeur van de zegening. Nu na 30 jaar is die nog steeds naar de rozengeur blijven ruiken. Ik persoonlijk en velen met mij, hebben er veel troost en kracht mogen ondervinden. Mijn geloof en vertrouwen zijn er zeer zeker door gesterkt.

Mevrouw M. Vermeer uit Udenhout.

Turris Davidica, Moeder en Vrouwe van alle volkeren
U wil ik dank zeggen voor de vele genaden die God de Vader aan mij, mijn familie en vele anderen geschonken heeft op Uw voorspraak.
Reeds als tiener ( ik was 13 jaar oud, het was toen 1980) kwam ik samen met ons gezin en enkele familieleden naar 't Hofke.
Ruim dertig jaar kom ik al daar in de kapel om samen met anderen te bidden.
Inmiddels komt ook mijn man al bijna twintig jaar in 'Hofke.
Samen bidden en zingen geeft je veel voldoening en kracht.

Danken wil ik U ook, omdat mijn (inmiddels overleden) vader op Uw voorspraak op wonderbaarlijke wijze mocht genezen van longkanker.
Al heeft hij dit destijds ook al zelf gedaan.
Vele malen zijn wij vroeger met een bus op bedevaart gegaan naar 't Hofke.
Ik heb in al die jaren vaak een extase van dichtbij mee mogen maken.
Daarbij heb ik meerdere malen de rozengeur waar mogen nemen.
Ik vond dit altijd een bijzondere ervaring, daar niet altijd iedereen deze geur rook.
Christus Heilig Bloed bloedde drie maal op drie november (1977,1989 en 1997) op Het Heilig Aanschijn in het Hofke van Berlicum.
Al deze bijzondere genaden en het één zijn met elkaar in gebed geven mij veel kracht en vreugde.

Wij zijn hier in Middelrode / Berlicum komen wonen in januari 1986, enkele maanden voor de geboorte van ons  4^de kind, Philippe, op 22 maart (4de van 6 kinderen). Toen de overbuurvrouw op kraamvisite kwam vertelde zij ons over haar zoontje die met een waterhoofdje was geboren en door de artsen was opgegeven. Zij vertelde dat ze toen naar een mevrouw in Berlicum is gegaan die achter haar huis een kapelletje had en daar aan die mevrouw had gevraagd om voor haar kindje te bidden. Enkele dagen later was haar zoontje op wonderbaarlijke wijze volkomen genezen. Ik vond dat toen wel interessant maar verder is daar niet meer over gesproken. Toen ik dezelfde vrouw enkele weken later op straat tegenkwam stelde ik nog enkele vragen over dit voorval en toen vertelde ze me dat die mevrouw verschijningen van Maria had en dat zij thuis een boekje had met boodschappen van Maria aan Elisabeth. Natuurlijk roept dat eerst ongeloof op en vervolgens ben ik dat boekje dat ze mij te leen had gegeven gaan lezen.  De boodschappen raakten me diep en waren voor mij zeer verhelderend over veel geloofspunten. Vreemd genoeg stond er niet in op welk adres in Berlicum dit allemaal plaatsvond. Toen ik de buurvrouw weer enige tijd later sprak vertelde ze me waar dat was en dat ik daar gerust zo zondermeer naartoe kon gaan. Weer enkele weken later op een zaterdagmiddag ben ik er een bezoekje gaan brengen en sprak toen haar man omdat Elisabeth zelf niet aanwezig was. Hij nodigde me uit later eens terug te komen om zijn vrouw te kunnen spreken.

Enige maanden later had ik het geluk, tijdens een gebedsdienst in de kapel, een extase van Elisabeth te kunnen meemaken die gepaard ging met veel rozengeur terwijl Elisabeth een boodschap van Maria noteerde.  Na afloop van de extase las Elisabeth de boodschap voor. Het raakte me allemaal heel diep en ik besefte dat hier iets heel bijzonders gebeurde.  Enkele weken later raakte ik als financieel directeur van een bedrijf in Maarssen in gewetensnood en er ontstond onenigheid met mijn colega algemeen directeur hetgeen leidde tot een opstapregeling. Ik heb toen een driekwart jaar tijd gehad me te bezinnen over mijn verdere cariere maar tegelijkertijd kreeg ik meer tijd om me te verdiepen in wat er zich allemaal in Maria’s Hofke afspeelde. Ik heb toen veel gesprekken gevoerd met Elisabeth en pater van Gurp, die daar destijds als priester bij betrokken was, en zeer vele bovennatuurlijke ervaringen meegemaakt. Deze betroffen, buiten de extases en de boodschappen van Maria, vooral de zegeningen met rozengeur en in blauwe kleur. Ik heb ook veel mensen kunnen spreken die er van ziekten  waren genezen en die een bekering hebben meegemaakt of mij vertelden hoe ze in hun geloof zijn gesterkt door de gebeurtenissen en de boodschappen van Maria. Een andere zeer bijzondere ervaring betrof die van zielenschouw van pater van Gurp  bij mijn eerste biechtgesprek. Hij wees  mij toen niet alleen  op mijn tekortkomingen maar tevens op fouten die ik in eerdere biechtgesprekken niet had beleden.

Ondertussen was het medio 1987 dat ik een eigen bedrijf was begonnen in dak- en gevelbekledingen. Het was een moeizame start maar groeide ondanks de vele moeilijkheden uit tot een bedrijf met een 3o tal personeelsleden  en ca. evenzoveel mensen die als onderaannemer werkzaam waren. In 2005 was echter een failliesement niet meer tegen te houden. Toch is alle personeel gebleven en in een doorstart verder kunnen gaan. In al die moeilijkheden heb ik steeds een enorme kracht en steun gevonden in de boodschappen. Deze ervaring van kracht, steun en verdieping doorheen de moeilijkheden in het leven hoor ik ook zeer vaak van anderen. Ondanks de moeilijkheden kun je toch goed, en dankbaar voor het leven, blijven funktioneren zonder moedeloos te worden. Onlangs hebben we dit ook kunnen zien bij onze oudste dochter die na 6 jaar huwelijk eindelijk in verwachting mocht raken en toen na 6 maanden te horen kreeg dat haar kind ernstig ziek was en niet zou overleven. Het is na bijna uitgedragen te zijn in de moederschoot gestroven. Natuurlijk zat zij met vele vragen maar vond daarop ook de antwoorden in de boodschappen. Haar geloof en dat van haar man is door die gebeurtenis enorm gesterkt. Het meest wonderbaarlijke van de boodschappen is dat ze ons onderrichten in het ware geloof vanuit een liefdevolle invalshoek zonder ook maar een moeilijk onderwerp te ontlopen. Het geeft duidelijk aan wat wij kunnen verwachten en waar wij op mogen rekenen, ook nu en hier, en zoals ik dat nergens anders ben tegen gekomen. De ervaring van de ongelooflijke nabijheid van Maria, Jezus, God de Vader en Vader Jozef met al ons reilen en zeilen is ongekend. Maria spreekt ons steeds moederlijk toe zonder ons angstig te maken ondanks de ernstige waarschuwingen.

In al de daaropvolgende jaren ben ik de kapel blijven bezoeken en heb ik veel kontakt met Elisabeth gehad. Ik heb haar leren kennen als een echte slachtofferziel die altijd bereid was om door gebed en offers anderen te willen helpen. Enige malen heb ik haar ontmoet kort na een heftige fysieke duivelse aanval. Het greep mij steeds diep aan dit te ervaren en gelijktijdig te bedenken dat er maar zo weinig mensen zijn die nog in de duivel geloven, laat staan dat zij kunnen geloven dat hij dit soort fysieke monsterlijke aanvallen kan uitvoeren.
Het gebed van Elisabeth was steeds van een voor mij ongekende intensheid. Haar hele leven kan ik beschouwen als één grote lijdensweg die zij met een ongelooflijke levenskracht en optimisme doorliep, moedeloosheid was een volkomen onbekend begrip voor haar. Ook de periode van haar zichtbare stigmata heb ik van dichtbij kunnen meemaken.

Na mijn motorongeluk op 10 maart 2007 in de Belgische Ardennen heb ik bijna 4 maanden in het ziekenhuis in Luik gelegen waarbij ik alleen nog mijn hoofd en armen kon bewegen. Vervolgens ben ik nog enkele keren voor 1, 2, 7 en onlangs weer 2 weken voor vervolg operaties en behandelingen terug gegaan. Het ongeluk was zeer ernstig en de eerste 3 dagen bleef men vrezen voor mijn leven. Mijn vrouw en kinderen kregen het bericht dat ik het waarschijnlijk niet zou overleven en ze wisten toen ook niet of ik op dat moment nog wel leefde. Uiteindelijk heb ik wel fysieke beperkingen overgehouden en dat blijft ook voor de rest van mijn leven. Ik krijg de kracht om dit met gemak te aanvaarden, maar mijn werk van voorheen, waarbij inspecties op de bouw via steigers en ladders noodzakelijk was, is verder volstrekt onmogelijk. Het is voor mijzelf een openbaring te ervaren hoe de genadewerking mij ondersteunt, zodat het juk inderdaad heel licht is.  

In het ziekenhuis en daarna thuis heb ik mij vele uren en dagen kunnen verdiepen in de Mariale gebeurtenissen te Berlicum en steeds meer de liefdevolle zorg van Maria voor ons kunnen ontdekken. Toen men mij vroeg om voorzitter te worden van de stichting Turris Davidica heb ik dit dan ook zonder aarzelen aanvaard. Kort daarna moest ik voor 7 weken terug naar het ziekenhuis en in die periode is Elisabeth overleden.

Eenmaal terug thuis heb ik de noodzaak gevoeld en de mogelijkheid gezocht de gebeurtenissen in Maria’s Hofke te Berlicum toegankelijk te maken voor iedereen.  Ik was verbaasd over de enorme hoeveelheid beschikbare informatie. Vele honderden uren filmmateriaal, foto’s en hemelse boodschappen zijn beschikbaar over de Mariaverschijningen aldaar. Ik daag iedereen uit de liefdevolle zorg van Maria te ontdekken op de uitgebreid gedocumenteerde website www.turrisdavidica.nl aan de hand van teksten, filmmateriaal en foto’s .
Zelf heb ik tevens vele uren besteed aan het bestuderen van andere websites over Mariaverschijningen en/of vermeende verschijningen van over de hele wereld. Nergens anders heb ik zulk een duidelijke verfilmingen kunnen vinden van de extases van het begin tot het einde, inclusief het opschrijven van de boodschappen die tijdens de extases werden gegeven.
De boodschappen blijven steeds boeien en ook al zijn ze vele malen gelezen en herlezen ze blijven steeds nieuwe inzichten geven.

Mijn dank aan Maria de Toren van David is zeer groot voor alles wat ik heb mogen meemaken en ervaren en voor wat er nog mag gaan komen.